Istota metody Marii Montessori polega na tym, by:

•   stworzyć dzieciom różnorodne sytuacje edukacyjne w odpowiednio przygotowanym środowisku,
•  koncentrację i aktywność dziecka skierowana na istotne sprawy, uczyć je niezależności od dorosłych,
  
• podejmowane przez dziecko zadania uczyły je: myśleć, poznawać cechy, właściwości i funkcje przedmiotów, różnorodne zjawiska, a także rozumieć zależności przyczynowo – skutkowe,
  
•  dawać możliwości samodzielnego wyboru i możliwości podejmowania własnych decyzji, co sprzyja głębokiej
   i długotrwałej koncentracji na zadaniu,
• rozwój społeczny dziecka dokonywał się w mieszanej wiekowo grupie- gdyż jest naturalną stymulacją sytuacji rodzinnej, umożliwia codzienną konfrontację z kolegami młodszymi i starszymi, stwarza dziecku szansę udzielania się, przyjmowanie pomocy, doznawania opieki, dostrzeganie potrzebującego i pełnienia różnych ról. Takich sytuacji nie doświadczają dzieci nie mające rodzeństwa, a tych jest w przedszkolu coraz więcej.

Zadania pedagogiki Montessori:

• uczenie przez działanie: dzieci zdobywają wiedzę i praktyczne umiejętności poprzez własną aktywność,
  w przemyślanym środowisku pedagogicznym, przy współpracy z nauczycielami ,
• samodzielność: dzieci swobodnie wybierają rodzaj, miejsce, czas i formę pracy (indywidualną lub z partnerem) przy zachowaniu reguł społecznych. Rozwijają indywidualne uzdolnienia i uczą się realnej oceny swoich umiejętności.
  
•  koncentracja: dzieci ćwiczą dokładność i wytrwałość przy wykonywaniu zadań,
  
•  lekcje ciszy: dzieci uczą się współpracować w cichych zajęciach indywidualnych i grupowych,
  
• porządek: dzieci zdobywają umiejętność przestrzegania zasad porządku w otoczeniu i swoim działaniu,
  
•  społeczne reguły: dzieci zróżnicowane wiekowo, są łączone w grupy, sprzyja to wzajemnemu uczenia się od siebie jak w rodzinie, niesienia pomocy, przestrzegać reguł, pełnienia ról – starszego, młodszego,
• obserwacja: jest kluczem dorosłych do poznania świata dziecka. Nauczyciel z szacunkiem i uwagą obserwuje postępy i trudności dziecka, jest jego przewodnikiem,
• indywidualny tok rozwoju każdego dziecka: pracuje według własnego tempa i możliwości, podejmując zadania, do których jest już gotowe.

Formy i metody pracy z dziećmi:

• praca indywidualna z materiałem rozwojowym,
• praca w małych zespołach,
• praca z całą grupą,
• „Dzień otwartych sal” – dzieci dowolnie bawią się w wybranych przez siebie salach,
• „Zabawy integracyjne” – zabawy i zajęcia integrujące grupę oraz z dziećmi nowoprzyjętymi do przedszkola i ich rodzicami.

Dominującą formą pracy jest praca wolna (indywidualna), podczas której dzieci – korzystając
z materiałów rozwojowych Marii Montessori realizują swój własny niepowtarzalny plan rozwoju oraz zapoznają się z formami pracy zaproponowanymi przez nauczyciela.

Dziecko samo decyduje jaki materiał wybierze, gdzie i jak długo będzie z nim pracowało.